YILDIZLAR BOĞULMASIN
Harcandıkça doyumsuz, hoyratça aktı tatlı
Köşe başı meyhane, dünyalılar âlemde Mahvına doludizgin, dörtnala koşan atlı Oynak satranç tahtası, insanlığa halemde. Ağlayan lavantalar, tarumardır bahçeler Dağılacak dalgalar, is kokulu bulutlar Toprak ana satılmaz, kirden kanlı akçeler Damarında kalmışsa, ar damlası umutlar. Gözyaşı üzeni’ de, acılarından tatsın Ey tabip el çek artık, değmeyesin yarama Sefası düzeni’ de, saltanatından batsın Çiçeğim yârim balım, girmeyesin arama. Tunç eken bağlarımdır, salkım tutan üzümdür İçirir öz suyundan, annelerin kuzusu Beşikler ninni çalar, benim iki gözümdür Kılıçlar ateş döker, fidanların özü’ su. Ağustosta titreyen, üşüyen sokaklarım Arıları bal tutar, kovanlar dağılmasın Güneşi doğuracak, tan kızılı göklerim İni karanlığında, yıldızlar boğulmasın. |
Bir ihtimal daha var, sevgi ormanı büyük.
Gayesi insanlıktan gönül deryası hoşluk
Bir anne sallayınca, bereket sunan yayık.
Havası suyu tertemiz bir yürekten gelen duyguların felsefesi çok anlamlı bir şiir olmuş.
Tebrikler Ozanımaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Selam sevgi ile.