HAYALCİ TAVŞAN
Güneşli bir günde ağacın dibinde
Yayılıvermiş düş bile görmüş
Ülkenin kralı tahtında kurulmuş
Tavşana bakmış altınlar vermiş

Tavşanın ağzı açıkta kalmış
Aman efendim ne yücesiniz
Boş değil ikram tavşanım uyan
Sana görev var fırla git burdan

Tılsımlı sular getirmen lazım
Yıllardır uyuyan prensese lazım
Sen havuç yerken o hastalandı
İksiri yapan kaf dağında cadı

Vay benim başım akılsız işim
Nerden belaya atıldım gittim
Baktı yolunda bir kaplumbağa
Aheste yürüyor bir şey söylüyor

Ah dedi zalim çarpıyor kalbim
Korkma cadıdan ben de gelirim
Yavaşım amma aklım hızlıdır
Bu yerde benim namım bellidir

Haydi gidelim çamlara doğru
Ballara bulan sür sağlı sollu
Yukarı uçurum arılarla dolu
Çam balı sever cadının oğlu

İsmi Fok Ceset güllesi vardır
Gözleri görmez sen onu kandır
Dumanı tüttür hapşırır bekçi
Sen de o anda dal gir içeri

Sandıkta saklar iksirli suyu
Fış fış ta kış kış sözünü oku
Alıver ve kaç dağdan aşağı
Kapıya hemen süresin balı

Akıl küpünden içtim bir yudum
Ben de bu kılıkta bir âdem oldum
Haşmetli şahım selam zatına
Talibim artık tatlı kızına

Kethüdam oldu zeki tosbağa
Şifası oldu iksir onunda
Kral kızını öptü kokladı
Düğüncü başı halkı topladı

Kırk gün kırk gece bitmez eğlence
Padişah kızı düştü sevince
Gül yüzlü kızdan yayılan ışık
Prense daim verdi mutluluk
Ayşe Ciplioğlu Kaş