Mahzun bir gülüşün tellağıyım ve sefer tasımda saklı düşüşler aşkın merkezinde açan bir goncayım ve yalnızlığın duvarlarını şiir ile ütülediğim gaipten gelen bir sızıyım evrenin hengâmesinde bilirim de kifayetsizliğimi yine de ses etmeden sever ve yazarım kimsesizliği.

Hangi hayalin tanrıçasısın, sevgili?
Ah, metruk düşlerde saklı gülüşün
Esefle söylendiğim
Elbet içimde uyuyan iklime.
Aşka nazire yapan bir kuş olabilirdim misal
Yoksa masal mı demeliydim?
Aşkın güvencesi ve güvertesinde saklı
Diyezlerin dar dehlizlerde
İtişe kakışa sevenlerin hengâmesi belki de
İçimde sırıtan çöl çiçeği
Bense zemherilere alışkın bir kır şairi…

Kırlaşmış mı yoksa saçların?
Ne fark eder içimdeki sistematik gülüşle
Ah, dokunmaya kıyamam ben
Saçlarına sardığım düşlerimle
Düştüğüm senin peşine bir kış akşamı
Gel gör ki
İçimdeki sefalettir beni duraksatan
Kaçışımsa olağan dışı bir aşkı
Parantez içine alırken
Yüreğin de sarkacı işte kalem ve şiir
Ve şirin bir tebessüm eklediğim her dizede
Dualarıma katık yaparım ben bu bitimsiz ve imkânsız
Sevgiyi.

Ne o, söyle?
Çok mu pervasızım yoksa?
Kenetlendiğim sözcüklerde açıp solan bir çiçekten öte
Şiirsel bir telaffuzla
Diktiğim yaraları bilirsin sen
Bilinmedik ne kaldıysa
Şiirlere sızan hıçkırığım ve gözyaşım.

Sancılıdır doğumlarım
Semada saklı bir hayali içime çekip de
Çekimserliğimle şerh düştüğüm her şiirde
Yoldan çıkardı ah, beni bu kalem
Aşkın şakayığı bir iklimde saklı bir resim gibiyim
Her günü özet geçtiğim gün bitiminde.
Gece olsa ne ki esvabım?

Peçesinde saklı bir düş gibi gerçeğin
Sevmeden yaşanır mı hem bir ömür?
Rüzgârla geldin kondun benliğime
Yağmurda saklı o gülüşün
Kara gözlerinde gecenin de hicvidir sersemliğim
Aklıma nazire ettiğim her dalgınlık
İçine dalıp da çıkamadığım seyirlik
Bir film değildir yüreğimdeki iklim
Dünümü çoktan öldürüp feveran ettiğim
Elbet göğün teyakkuzu
Yerin de dibine geçtiğim
Ne zamanki saklansam şiirin arkasına
Ben konuşsam ne ki şiir dillendirmişken bu sevdayı.

Hüznüme kat çıktığım uzun yaz akşamlarında
Teyelliyim bir bir sözcüklere
Ön provası belki de ölümün ve aşkın
Sahnede ölmek ne ki hayatın gölgesinde
Yaşamaksa aralıksız
Şakıyan yüreğimin de ipini çektim mi,
Sanma sahi susacağımı.

Teessüf ederim elbet yalnızlığa
Gerçi pek bir severdim öncesinde
Geçişen gün gibi
Geçit vermeyen telaşımı
Saklı tutup koşup da geleceğim
Değil elbet yalan
Yalandan ölür mü yoksa insan?