Çocukluk
Şafağa kadar uzanırım
Sabahı yırtar anılar Her şey elimde utanırım Gece kuru güle konmuş arılar Kasveti doğurur sandınız Kastı günün ölümdür Hasreti saklarım, dünde kaldı hatırınız Farklı dünden bu gün, kastım mezarlıkta düğündür Mısraları boyar yağmur Günün rengi siyahtır Ölüm dünden mahrum Güzün sevinci günahtır Çocuk gül kokusundan mahrum. |