İçsel Muhakeme,İfadeye vermeye hazırım, Sorguya çekilmeye varım, Mahkeme salonunada çıkarım, Hâkimim size gerek de yok, Ben kendi kendimi yargılarım; Hatalarımı ortaya dökerim, Yaşantımdan hayıflanırım, Günahlarımdan utanır sıkılırım, Sorumsuz davrandım bilirim; Vicdanım ve Kalbim dayanmasada, Azaplar içinde kalıp yansamda, Kendi hükmümü kendim veririm, Müebbet cezada bana hafif kalır, Kendi kalemimi kendim kırarım; Heybemi dökerim ne varsa içinde, İyilik ettiysem kendi lehime, Kötülük ettiysem kendi aleyhime, Mahşerde çıkarsa her şey karşıma, Vay ki vay o zaman benim halime; Belki Dünya hayatı aldattı beni, Belki Zevki sefası lezzeti kandırdı beni, Belki Dost düşman kimdir bilemedim, Belki Nefsimin arzularına kilitlendim; Bencillik duvarına yapıştım saplandım, Aklımı hurafelerle neden doldurdum? Pislik çukuruna düşerek kirlendim, Hidayeti kendiliğinden gelir, sandım aldandım; Hâlbuki tozlu raflarda kalmış okumadım, Mutluluğu Huzuru yâd ellerde, Aradım taradım bulamadım; Hep genç ve dinç kalırım, Yaşlanmam sandım; Şimdilerde yalnız kaldım, Yaşamaktan bıktım usandım, Dost olarak Rabbim varmış, Onunda geç farkına vardım, Aileme gerektiği kadar sahiplenmedim, Hayatlarında bensiz bıraktım, zindan ettim Helallik isteyecek de yüzüm de kalmadı, Geriye dönüpte düzeltecek maharetimde, Arkadaş dedim zamanımı heder ettim, Bozuk para gibi kendimi harcamışım, İflas edip dükkânı devredince fark ettim, Her şeyi en iyisini bilirim zannettim, Cahillik fakültesini dereceyle bitirdim, Yinede Rahmandır benim Rabbim, Ona teslim olmaya karar kıldım, Bu can bedenden alınmadan, Beraat imi ondan alabilmek, Affımı kazanabilmek için, Artık Sadece ona yaslandım, Dünyamı perişan ettim, Her kez den helallik isterim, Hesap günü yakındanda yakındır, Rabbimden Affımı talep ederim. Hâkimler hakimine boyumu bükük, Yüzüm kalmadı velakin ondan başka Rabbim yok, |