HAYAT, SÖYLE BANA BEN NEREDEYIMGece, Sanki her saniye,çileyi hatırlatıyor bana Yüreğime çarpan sesler mi çok yalnız? yoksa benmi suskunum Benmiyim her nefeste bu denli yalnızlığı soluyan! Duyulması zor bir yokluğun ayak sesleri içimde Sol yanım nasılda çarpıyor takatım olmadan yalnızlık,içimdeki.sen,bensizliğim meçhul kayıp artık, Hayat bu yokluk,senin yokluğun. Benim varlığıma dair,sende hiçbirşeyim yok ki,belki de, Bir kuru sessizlikten başka belki sadece bir hatıra resmim var geçmişte ‘’Hiç’’ olanlar bile sende tutukluyken! Ben senin nerendeyim,Hayat,? Elindemi,dilindemi kalbindemi.? Hadi bana anlatsana bendeki seni,ızdırap dolu günleri, mi seçtin bana, Benim, kendime ait bir yalnızlığım bile yok! Aldığım bir nefes,tenimdeki.sadece kokum var bende.,boşmu yaşadım yıllarca Tüm yokluklar sana dairken- Varlığımı ‘’ses’’ sayma, hiç olmadı ki konuşsun! Dilim dönmüyor artık Anlayanlarda kalmadı artık,dilim sadece yalnızlığa dönüyor artık susuyorum her kelimemde Sendeki ben nerede hadi söyle!! Dilindemi,tenindemi,ızdırap dolu günlerimi reva gördün bana Neredeyim ? Neredeyim Hayat Anla yada anlamasanda Unuttuğun bir çerçeve de silindi belkide hayallerim! Bende çizgi çektim gerçeklerin üzerine bana dair ne varsa Bir kibritle,yaktım ve alevinde ısınıyorum,şimdi, Öyle alev,ki yanıyor,yakıyorum Tuttuğun eller,alevde yanmaya başladı, Ama ben hissetmiyorum hala! Karaladığım defterimde elimde, duygularımı- konuştuğum her kelime,alev alev yanarken ben! Hayat bu kadar neden savurdun beni Bir parça mutluluk,bir parça sevgiyi neden çok gördün bana, Sendeki beni söyle yüreğindemi nefesindemi kaldım,nereye aldın sadece zorluklar ızdırap dolu sırana mı aldın beni, Yanan ateş,ve rüzgâr var şimdi bende Paçalarım tutuşup yanıyorken Savrulan küllerini seyrediyorum. Sustu korkularım, bile zifiri karanlıkta Hayat’’ bildi tüm çığlıklarım,sadece yıldızlar şahit geceme! Gece, Bugün bir başka hüzne dayalı sanki kalem başka yazıyor. Hadi sendeki beni söyle? Başının üstündemi yoksa! ayaklar altındamı hadi söyle ızdırap çilemi,zorluklarmı benim emelim Neredeyim Hayat, Sessizlik koyu bir sessizlik bıraktı avuçlarıma. Düz gittim, yoruldum,takatım bitti!! Ayaklarımda derman,gözlerimde ferim söndü. Göz bebeklerime perdeler indi mutlu olmayı beklerken, Gece artık buz gibi esmeye başladı Kulaklarımda rüzgârın sesi duyuluyor Savruldum sessizliğimin haklı/haksız savaşının içinde kayboluyorum yavaş yavaş.. Hadi, sendeki beni söyle.HAYAT ...... Muharrem değirmenci (25✓07✓2021✓Saat ⌚11/11/Pazar #Asarcık |