Feleksiz felek
Feleksiz felek
atlılar peşinde koştum hep yaya gönül veremedim bir selvi boya demir atıp sevda kokan bir koya aşk muhabbete nail olamadım feleksiz felek sen fırsat vermedin gördüğüm düşte kaldı renkli rüya ne hayaller kurmuştum hepsi suya bende gülüp eğlenecektim güya gönül hazan hüzündü kader bu ya bir şans dedim sen fırsat vermedin bülbül oldum feryadımı duymadın etrafımda açan çiçek koymadın ne çok eza ettin yine doymadın düşene vurulmazmış sen uymadın kör düğüm oldum sen fırsat vermedin yaralarım kangren bir gelip görsen ahım kalır boynunda sevinme sen yağlan ballan sofra önüme sersen istemem artık gelip bir şans versen tabip ol dedim sen fırsat vermedin Ahmet Coşkun |
güzel, anlamlı bir şiir.
Gönülden tebrikler,
selamlar saygılar..