Hasretin dirliğinde sabırla nefeslenmek,
Meçhulün adresinde gülü temaşa etmek,
Ruhun serencamında kalbi hazza ermek,
Yaşamak için kanaat serinliğine erişmek.

Her can kendi ikliminde nefesi alacaktır,
Nihayet hesaplamayan ruh ne yapacaktır,
Fırsatçı kalbin toprağında aciz kalacaktır,
Ruhi zavallılığı soluyup haşyeti anacaktır.

Bir kez dön halin solgunluğuna çare tara,
Akli zaviyesinden ziyade meramı sorgula,
İdrakin için muhakkak istişare için çabala,
Vehimlere yaslanarak, teslimiyette kalma.

Düşün ama bilerek ve bilmeni gerektirenle,
Mazi toprağında ulvileşen dirlik sayfalarda,
Karanlık bilinçsizliğin girdabında ki sahada,
Korkular eminlikten azade olan zafiyetlerde.

En ulvi emanetin sabi akideden uzaklaşıyor,
Heveslerin renklerinde çabucak kayboluyor,
Nizam edilmeyince, bir bak ne kadar anlıyor,
Mana buharlaşıyor zahir cezbi hep kuşatıyor.

Özlemle hasreti yaşıyorum aşkların hazzında,
Bahse konu olan hatıraların süruru refahında,
Zarafetin diyarında edebin kuşattığı çardakta,
Terennüm eğlediğim mazi sayfaları ağlayınca.

Nesiller sessizliğini koruyor hala ne hikmetse,
Fetretin dillendirildiği sahifelerde hükümsüzce,
Ömür tükeniyor zamanın aşk sahnesi nezdinde,
Sen hiç merak etmesen de maraz senin halinde.

Durmadan sığınak arayan kalbinden uzaklaşıyor,
Sığındıkları insanında fakirliğinde dirlik aranıyor,
İhsanı öncelemeden ihlâsı idrak etmeden okuyor,
Anlamadan soluyor korkarak Hakka yakın oluyor.

Mustafa Cilasun