GURBET OCAĞI
Bulunmaz derdime çare
Gönül gitmek ister yare Ben hep boynumu kadere Bükmeye mahkum olmuşum Seven gönül’ün dileği Bükülmez sevdanın bileği Senden gelen her çileyi Çekmeye mahkum olmuşum İçim sanki bir efkarlık Yetmedimi bunca darlık Gönül bahçeme ayrılık Ekmeye mahkum olmuşum Hem yağmuru hem seline Düştük biz alem diline Ben hep senin hayaline Bakmaya mahkum olmuşum Sulucağın kumu taşı Serindir söğütlü kaşı Sevdan için ben göz yaşı Dökmeye mahkum olmuşum Mehmet Dağal kucağına Düştüm gurbet ocağına Sonunda dar ağacına Çıkmaya mahkum olmuşum Mehmet Dağal Pamukkale Denizli |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________________Selamlar