KuyuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın -"Kazada çarpıp yaraladığım adamla adıma konuşur musun?" dedi.
-"Konuşurum" dedim ve konuştum -Ne dedi? -"Arabayı kullanan kırmızı ışıkta geçmiş. Bana bir kastı yok fakat ışıkta geçmiş olmasının bir bedeli olmalı. Ben çocuklarıma haram yedirmedim. O nedenle sizden tazminat almam. Çiftçiyim susuzluğu bilirim. Benim adıma Afrika’da suyu kıt bölgelerden birinde bir su kuyusu açın." dedi. -Sen ne dedin? -Kendisine sorayım dedim. -"Tamam kabul ediyorum fakat ödemelerim var Temmuz’da kuyuyu açalım." dedi. Temmuz geldi söz sahibinde bir hareket yok. Söz sahipsiz kalmıştı. Kuyudan çıkmak bize düşmüştü. Bu şiir bu kuyudandır.
Bir kuyumuz vardı köyde derin mi derin
Kışları sıcak olurdu suyu yazları ise serin Bir kuyuya sahip olmak nasip olmaz herkese Her sabah su çekerdim kuyudan nefes nefese İmrenirdim babama güçlüydü pazuları Kuyudan bir nefeste çıkarırdı suları Büyüklere su çekmek kolay diye düşünürdüm. Arttıkça yaş artarmış yük yaş aldıkça gördüm. Su çekerken kuyudan babam, kendisi kuyudaymış Meğer içinden çıkması zor ne derin kuyular varmış. Daha sonra Yusuf’u okudum ıssız bir kuyuda Öğrendim ki Allah kulunu bırakmazmış kuyuda (bir recep) |
Kuyular hep ibrettir kurtuluslar mucize.
Bazi ozel durumda ibret olur vecize.
Kazazadeler ile kazayi yapan kisi.
Birebir helallessin araciyla yok isi..
Araciyi da sahit eder ise sucuna.
Zaten isimiz cok zor mahserde bir curcuna..
deyiverdim affiniza siginarak..
Saygiyla..