İşte İstanbul İşte Ben...
İşte istanbul işte ben
dertli çocuk gibi oturdum eski iskeleye sus pus oldu dört yanım kulaklarımda bir anadolu türküsü kopardı aldı beni benden, hasreti içimde yaşadım durdum güneşte yandım ayazda dondum geçen gemilere bile seni sordum derin duygulara çekti beni istanbul, bir aşağı bir yukarı dolandım durdum suskun şehirde kalabalık kenti gördüm ne yediğim belli nede içtiğim bir deri bir kemik koydun boğazın sularına gömdün istanbul, bu gece bir başkaydın biraz hüsran biraz hüzün vardı koca bir şehir sessiz bir sokak hayaller görüyorum kendi kendime gecesi gündüze ayrılmıştı san,ki işte istanbul işte ben... Hüseyin YANMAZ 30/06/2021 |
Şairlerin , yazarları ilham gökkuşaklarıyla aydınlatan, renklendiren kent.
Sizi de etkileyen bu benzersiz kentin şiirine tebrikler.
Saygılarımla.