YORGUNUM HAYAT
Yorgunum hayat
Dünyaya gelmiş olmaktan, Ayakta durmaya çalışmaktan, Yapayalnız. Yaşadığım acıları Sıkıntıları saymıyorum. Dışlandığım, ötelendiğimde Sizin olsun. Korunmamış ve sevilmemiş Olmaktan söz etmiyorum. Bir sıcak kucak aradığımı Bir tatlı gülücük Bir samimi sohbeti Özlediğimi Söylemiyorum bile Yüreğim acı çekmekten, Gözlerim ağlamaktan Burnumun direği sızlamaktan Ellerim sıcaktan yarılmaktan Yorgun artık Kırlaşan saçlarım bile Tek tek ayrılıyor benden Hayattan alacağım var sanki, Ama ömrümce ödemeyecek gibi Birilerine peşin peşin verdiği güzellikleri Benden esirger gibi Ondandır Bütün dertlerimi, acılarımı Bir bohçaya sardım. Yüklüğün en sonuna koydum. Şimdi ben Gülebiliyorum. Ama ben, Gülerken bile yorgunum hayat. Tıpkı ağlamışım gibi. |
Kaleminize gönlünüze sağlık.