TAŞTI.. YIKTI
Dışarda parlasada güneş.
İçimde ay bile doğmuyor. Eller ne der diye sussamda... Taştı, yıktı bentleri durmuyor ki! Ne bağlar yeşil, nede gülüm gonca. Boşa çırpınmışım ömür boyunca. Düşüp yıkıldım dediklerini duyunca. Taştı, yıktı bentleri durmuyor ki! Kanadı kırık bir kuş gibi uçadım. Yar kıyamadım sana içime attım. Yara, bere içinde tutmaz sol yanım Taştı, yıktı bentleri durmuyor ki!. Bir bakışın, bir sözün yetti ölmeye. Hasret kaldı gönlüm aşka, sevgiye. Anlayamadım birtürlü bu gidiş niye? Taştı, yıktı bentleri durmuyor ki!. Garip Şenol derki bir çağlayan idim. Seninle coşar, seninle gürler idim. Bilmem ben sana söyle ne dedim? Taştı, yıktı bentleri durmuyor ki! |