GÜL KURUSU DÜŞLERİMİZ VARDI
Ne güzeldi be geçmiş...
Gül kurusu düşlerimiz vardı Açmamış goncalarda umutlarımız vardı Ah zaman Ah... Bir tasa sardı her tarafımızı zamanla... Bir, bir yoldular geleceğimizi kaderimizden Güneşli ilkbaharımızda Yıldırım olup... Tek tek düştüler gülüşlerimize... Zifiri gecede linç edildi sevinçlerimiz Sabahlara kadar acılarımızla seviştik Kanayan gönül yaralarımızla cebelleştik Yaralı olsa da ... Yine de gül kurusu düşlerimiz vardı Kimseye minnet eylemez şu fukara derdim Sevmek suç ise suçta vebal de benim… Kimseyi ihya etmez berduş halim Sadece sendin düşüm hayalim… Bir gün olsun dönüp te bakmadı gül cemalin Bir bakışın arasında… Gül kurusu düşlerimiz vardı Şerif’im derdimi saklayamam Yârim senin üstüne başka gül koklayamam Olurda ömür yetmezse sevda yolunda sana varamam Üzülme sevdiğim… nasılsa… Ömür ile ahiretin arasında gül kurusu düşlerimiz vardı |
Bu güzel eserden dolayı kutlarım.
Saygılarımla