UNUTULMUŞLUK...
Bazı babalar sevilir, bazıları hiç sevilmez
Geçmişin mühürlü izleri unutulmaz Kaderin ters yüzüdür sonsuz ayrılıklar Savrulup gider yavrular aile şevkatine hasret Derin yaralar açılır onulmazından İpek saçlar, minik yanaklar okşanmak ister Gözyaşı katran akar göz pınarlarından... Zaman puşt, ayaz acımasız sevgiden yana Hangi akrep zehirlemişse ocağı Hangi yılan tarumar etmişse haneyi Kurşunlar gelip saplanır sahabe yüreklere Yaslanacak ne bir baba omzu kalır Ne tutunacak bir dal bulabilir kendine Bebek yaşta kin tohumu ekilir çekip gidenlere... Duygular kör, vicdanlar kara, köksüz bir gövde Çürümüşlüğün çağında kirletilmiş zürriyet Ne bilecek pencere kenarındaki yaşı Komşudaki arkadaşı sarılırken babasına Boşuna bekleyişler yorgun yollarda Sevgi fışkıran bir ayak sesine vuslat sancısı Tükenen umutlar, kanayan yürekte unutulmuşluk!.. Zafer Direniş ... Lahey |