SADECE BEN...Elime kalemi alınca sanıyorum ki Buda bir şiirin tekrarı Farksız bir diğerinden Yani Koltukları gümüşten kuşlar gibi Giden ve geride kalanın O hüzünlü saatleri Kahve telvesine bağlayan da ben idim Yatalak bir ruhla Hayallerimi mesafelere zimmetli-yorum O yüzdendir ki erken kalkınca yıkamam ilk yüzümü Çünkü Aynaya yüzleşmek kayıp ettiklerimin peşine düşürüyor Ekoseli gömlekleri seven babalar günü yaklaşırken Yine bir başına Tek odalı hücredeyim Harçlıksız geçiyor gönül bayramım Herkes gibi şans kuponları biriktirme yaşını geçtim Bakışım, dokunuşum adil bir ben bilirim Parmak altı küfürlü noktalama, işaretlerimi Ağır gelir inandırıcılığı bitmiş birine gün armağan edip Cellât sofrasına kurulmak Asası elin de Önüme katıyorum sığ suları Ve kayalık kalpleri… Biliyorum bu saatten sonra benden bi cacık olmaz Sürü farkı üçler, beşler içinde Bir gün Elbet şiire çözülecek meme uçları kadınların kuşların Vakte başı kesilen herkesinde Bu gün ana değil baba günü Yoktu aklımın ucunda Bir şiir Fakat yaramı çomaklayan Ahmet ağabeyimdi Yaz dedi! görür belki Sahi kaç yaş sonrası insan kusar ... 20-06-2021 İST |
Yürek sesin hiç kısılmasın
Kalemine yüreğine sağlık.
Tebrik ederim varolunuz.
Selâm ve Duâ ile Sevgiler.