Bir horoz vardı bahçemde.
Yem koyarken yemliğine,
Bir gaga vurdu elime.
Şaşırdım birden haline.

Yem yiyordu ellerimden.
Nasıl olur ki demeden.
Koşarak daldı yeniden.
Bir tekme yedi göğsünden.

Aldırmadı o tekmeye.
Devam etti nankörlüğe.
Dedim ki olmuyor böyle.
Kendine gel, git öteye.

Köpek yapmaz yaptığını.
Seni aptal kuş beyinli.
Dinlemedi bile beni.
Taaruza devam etti.

Kanadından yakaladım,
Kıbleye doğru çevirdim.
Allah’ın adını andım.
Nankör başını kopardım.

Af dilemeye başladı.
Yerlerde biraz zıpladı.
Ayaklarıma kapandı.
Özürde çok geç kalmıştı.

Pişmanlık fayda etmedi.
Kim olduğunu bilmedi.
Kendini çok güçlü sandı.
Öfkesi onu bitirdi.

Düşündüm kendi kendime.
Dedim Duran hakca söyle.
Ulaşmadan son menzile.
Günahına tövbe eyle.