Bugün çok ayrıyız seninle.
Bir cümlene rast geldim,
İçimi kor bağladı.
Senin dilinden dökülmüş satırlar,
Oysa ben oysa ben,
Ben değil dilinden dökülecek gam kedere,
Gözlerine değen yağmurları bile susturmak isterdim.
Kimdir bu kalbini deşen,
Aşk değil besbelli,
Ben olsaydım o sözcüklerde ki sitem...
Silerdim bir yel gibi,
Rüzgarlarda yazmak için seni.
Ama o ben değilim biliyorum.
Sen başkası için ziyan edilen,
Benim uzak bir pencerem.
Kendime tuzağımsın.
Üzüldüm bugün.
Hani başkası için kırık ya kalbin,
Hani saramıyorum ya tutmuyor ya kollarım,
Kendime bin sitemim var.
Senin gönlünü bir yabancının kanattığını gördüm ya,
Öldüm bugün tam şu saatte şu anda...
Görmediğin bir karanlıkta,
İşte şimdi bugün sen bir kez daha gittin başkasına...
Bunu kendime anlatmaktan yoruldum inan.
Bugün işte şu anda yalan söylemek istiyorum ama,
Gerçek tam kalbimin ortasında.
SEN;
Başkası için yazmışsın o şiiri.
Okuduğumda ki "ben" öznesi,
Ben şimdi Atilla İLHAN gibiyim.
Bugün tam şu anda...
ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ gibi;
Bir aynada üç kişi,
Ben küçük yaşlardan beri seven birisi,
Senin karşında ki daha yeni,
Benim aynam olan senin tarihin,
Bu kalpte ben bugün tam şu anda,
Üçüncü bir kişiyim, inanması zor ama;
Öyleyim işte bugün...