AyrılıkAYRILIK Biz ne yollar yürümedik Ne acılar ç/ekmedik… Yoklukları yaşadık kana kana Ayrılıkları su gibi içtik Ama vaz geçmedik hiç… Özlemler aldığımız nefes oldu Kimi zaman, Kimi zaman umut oldu İçimizde, Gün gibi üstümüzü aydınlatmıştı, Karanlıkta ay ışığı. Yağmurla yarışırken gözyaşlarımız Sabır taşın çatlatmadı mı ? Tahammüllerimiz.. Dayandık, direndik Yandık, yorulduk , korkuları yaşadık, Vakitli vakitsiz…. Şimdi, Düzlüğe tam çıkacakken… Gecenin karanlığında, Düşlerimiz uyanıştayken, Ölülerin içinde dirilişteyken Umutlar… Nereden çıktı Bu apansız ayrılık…? 08.06.2012 / Ali Yıldırım |