HİÇSİZLİK
Yoruldum
Yalnız geçen günlerden Soğuk insanlardan Bir türlü sevememesinden Hayatın acımasızlığından Yoruldum. Bilirim tek yorulan ben değilim Ama yoruldukça tükeniyor ümitlerim Sanki… Sanki daha da artıyor hüzünlerim Neredesiniz ey sevinçlerim?! Sizsiz ben bir hiçim! Bağırıp çağırıyorum, sessizce Kimse duymuyor! Kaldım, yine, kimsesizce Üzülmeyin! Beni siz alıştırdınız hiçliğe, Hiçsizliğe… |