SOBE....Sen tasasız yatağında uyurken ben yürek şehrime küsüyorum Yüz bir numaralı odanın aşk koktuğu saatler üstüme yıkılmış loş ışıklar dışarıda bir dudak ısırığı ay çöreğim kalmış "içerisi beni yakar dışarısı seni" Bu nasıl bir sevmeydi kendi eksenine dönen dünya gibi halen dönüyorum etrafından Kutupların alnın da öpmüş dudaklarım otuz iki eksiği dişlerim zangır zangır titriyor üşüyorum da Siyahi haritalarda pembe düşlere uyanan o kadar çok hemcinsim var ki günlerdir aşk açlığını elden ele verip, mideye ise bir damla su indirmemişim Ve damak arası lezzete şaşırmışım sağım soluma sobelemiş kahve fincanların hepsini rafta indirdiğimi çok sonra fark ettim adım gibi kavgalıyım ki Her gece Adana dürümcü sarıyor bedenini pis bir huy edinmiş git mi geri gelmiyorum bu şiirin devam yok belki uyanınca sen yazarsın usul boylum… 08-06-2021 ist z..can |
Sonra...
Salıncak ta sallanan gülen yüzlü bir kadın gördüm
Hayatın tüm acımasız yanlarına rağmen
Yan basmadan yürüyen
Dimdik bakışları var Dı
Bir kadın gördüm az önce
içinde ki mutlu çocuğu sobeledim.
Şiir doğurgan çıktı (:
Sevgimle