SESSİZCE
Şaşkınım bitkinim birazda yorgun,
Elimde son kalan tahta bir baston!, Uçup giden gençliğimi arıyorum Yine sensiz bir hayat yaşarken, Böylemi olacaktı, hayat gerçekten! Bastonum arkadaşım, sırdaşım, Sessizce giden bir ömrün! Senaryosu yazılmış haberim yokken, İşte böyle beyazın laciverti bir hayat, Kar, yağmur, çamur ve güneş, Nasıl geçmiş mevsimler hızlıca, Aylar birbirini kovalamış sessizce... Çiçekler açmış solmuş dallarında, O çok sevdiğim Hazan ayları! Bana hep yabancı olmuş! Anlımda çizgiler, yüzüm solmuş... Her hangi bir dağ çiçeği olsun, Sert kışlara, yaz susuzluğuna dayanan Toprağımın üstünde arılar, böcekler, Polenlerimden faydalansınlar sessizce.. Miraç MORÇÕL |