CANANIM
İlham perileri ile dost olmuş
Ama hatıralara küsmüşüm Yıllar önce bir tesadüfmúydü, Seni bana getiren Kalbime bir serçe gibi konuşun Kalp acısı mıydı gerçekten Siyah gözlerinin içinde Kendimi kaybetmişken ben Avuçlarım la sımsıkı sarmış ken Kalbinin atışını ve sıcaklığını Tam içim de hissetmişken Kanatlanıp uçuverdin ellerimden Soğuklara uçmuş sun gönlümden Kanatların donmus, için üşümüş Uçamamış kalkama mışsın yerinden Canım cananım şimdi bende üşüyorum Unutulmaz sevginden... Miraç MORÇÕL |