Felaket Umulmadık Bir Anda GelirHer işte kardeşim hayır var de Karanlığın ardından doğacaktır güneş seherde Ya sabır de! … Yangın içinde uyanıyorum Çatırdayan sesler, çığlıklar yabancı Sanki cehennem provası… Atıyorum kendimi dışarı Can havliyle de aile efradını! Dostu düşmanı görüyorum Ateşi söndürmeye koşuyor elinde kovası Uçup gitti diyorum koskoca ömür Yandı kül oldu diyorum birikimlerim Olurken her şey kömür …/Evsiz barksız kalıyor, davarı çobansız güttüğü gibi Bedenin gönle değen namazını terk ettiği gibi! Tek geçim kaynağım dediği ahirden Süt veren onlarca inek Hırsız çalıyor ahırdan Götürüyor hırsız, kendi malıymış gibi elinde değnek… Görüyorsunuz Gitti geçim derdine verilen emek Hayaller Ve Erek Yaşamını ediyor zehir …/İşsiz, aşsız, daha nelersiz kalıyor, olsa yaşamaya yettiği gibi Verilen nimete şükrün niyazı kalbi terk ettiği gibi! Sınav ağır Hem lal ediyor hem de sağır Dünyaysa sesine yabancı, duymuyor İstediğin kadar bağır! Giden senin olmayan emanet Kimi etmiyor ki dünyada esaret Bağlanmışsın Allah yerine Karşılıksız vermeyenin erine Sonra da başına gelene demişsin bu felaket… Açılmış perdeler Gösteriliyor sana, dünyada görmek istemediğin sır Ademden beri diyorum, insana sunuluyor bu adalet …/Aramadığı yoklukla baş başa kalıyor, çukura ittiği gibi Aydınlanıyorsunuz sonunda cehaletin yobazı terk ettiği gibi! Saffet Kuramaz |