Omuzumda öyle ağır yük var ki
Sanki sokakları ben taşıyorum
Yüküm sanılandan daha ağır ki
Sırtımda bin bir yük dolaşıyorum.

Dünya sanılandan daha da ağır
Milyonlar yürürken sefalet ağır
Kör topal yürürüm kulaklar sağır
Ben benimle bensiz dolaşıyorum.

Canlar yanar iken can kafeste kuş.
Yürek dertle yanar, akılsa berduş
Her iki halde de yolum çok yokuş
Ben benimle beni paylaşıyorum

Her çoban mesulken sürülerinden
Aklım diyor boş ver, kalbim sualden
Kurt çoban olduysa niçin ve neden
Cevapsız sualler paylaşıyorum.

Hesaplar karışık kendi namıma
Çok hesap düşüyor benim şahsıma
Bin sual sorarak azgın nefsime
Gitmeden mizana haklaşıyorum.

Sende varsın diyor vebale ortak
Sokaklar ardımdan bağırır korkak
Sanki yüreğime saplanır mızrak
Acılar içinde kıvranıyorum