SUR'DA YAŞAMAKSur’da doğmak; Bazalt taşlı sokaklarda doğmak, Tozlu, topraklı sokaklarda, Sahabenin ayak izi olan sokaklarda... Sur’da doğmak; Peygamberlerin nurunun sindiği sokaklarda, Gül kokulu sokaklarda, Uçsuz bucaksız tarih kokan sokaklarda, Koca koca ceviz kapıların açıldığı Dar sokaklarda... Sur’da doğmak; Cıvıl cıvıl kuş sesleri arasında, Birde masmavi göğün altında, Yükselen ezan sesleri ile... Sur’da yaşamak; Yalın ayak koşmak özgürce kara taşlarda, Nefes almak Ciğerin ta dibine kadar, Sonra... Sonra... Yine koşmak ! Ta Fiskaya’ya kadar... Cennetten doğan Dicle’nin muhteşemliğini izleyerek, Dalıp dalıp engin deli sulara, Sonra ordan Mardinkapı’ya , Hevsel’in yeşiline , güzelliğine ,çekiciliğine... Dalıp çıkmamacasına, Deli divane ediyor beni bu şehir ! Bir keresinde mısralara dökmüştüm yüreğimi... ’’Dicle kuruyana kadar seveceğim seni...’’ diye Evet , evet , evet ! Bu can bu bedende oldukça Seveceğim seni... Sur’da yaşamak; Her zerresi tarih kokan... Sur’da yaşamak; Tarihe dokunarak... O kutsal toprağa incitmeden basarak... Mis gibi Gül, Leylak, Nergis, Lale koklayarak Ve her Küçe’nin başında Yaşamış,gelmiş,geçmiş Peygamberi, Sahabeyi, Evliyayı, Şairi, Yazarı, Edebiyatçıyı,Sanatçıyı Ve Şehre can veren sevdalı insanları... Düşünerek,yad ederek,yaşayarak,dua ederek Yürümek, yürümek, yürümek... Ve Sur’da Ölmek ; Gün gelip vakit tamam olunca, Azrail kapıyı çalınca, Ulu cami’de, Hz Süleyman’da, Nebi Cami’de Salalar okununca, O musalla taşında son namazımız kılınınca, Yine eller üstünde O nurlu , huzur kokan sokaklarda Yavaş , yavaş Dualarla, tekbirlerle Son durak Mardinkapı’ya gidene kadar... Evet Sur’da Doğmak ! Sur’da Yaşamak ! Sur’da Ölmek ! Ne mutlu bu kutsal şehirde yaşayanlara, Yaşatanlara, Ne mutlu bu kutsal şehirde ölenlere ! Geldik , gidiyoruz Arkamızdan kısada olsa hoş seda bıraka bildiysek... İşte o zaman SUR ŞEN OLA, DİYARBEKİR VAR OLA..... Ecz. İrfan Rıza Yazıcıoğlu 24 Mayıs 2021 |