SOLGUN AY
Ruhum (g)ezgin bir budala
Kanım kaynar kazanlardan süzülür. Taşkın akar duygular seli Mermer taşına (b)ulaşır. Çivili on iki yerinden tabut! Yaralı bir gül ağacı… Tacından allar dökülür. Güneş her zamanki gibi Gökler renginden ağır. Bir ateş var, durmadan yanar Ölümsüzdür hüzünler. Kıyılarında matemin. Dayan gönlüm dayan, yakıcı zaman. Sönüyor işte tek tek yıldızlar. Çekmiş perdelerini gece Sessiz çalan veda türküsü. Heceler yaşam çığlığında Aşk külleriyle savrulur Ateşten (b)aşka nem kaldı. Ahengine uygun ruhum. Solgun ay yüzü gibisin. Karlı dağın eteklerinde açmış Çiğdem sarısı rengin. Ürperen kirpikler saçağı altında, Güneşten kamaşan gözlerin. |
Kaybettiklerimiz evet üzücü...
Allah hepsine rahmet etsin.
Hüzünlü şiire selam ve saygımla abim.
Hoşça bak zatına.