EY SAADET
ey saadet
hayret ! ne kadarda uzak duruyorsun benden içine mi sinmedim ? gözüne mi giremedim ? ya eşkıya oluyorsun ya mafya yordun beni yordun kalk oturduğun yerden ister zıpla ister hopla vaktin olursa beklerim yine bu şiiri sana yazmıştım katla cüzdanında sakla oysa en büyük kazanım senle bir şeyleri paylaşmaktı yada hayal ettiğimiz aşktı doldurup zamanı bakışlarında amanı tüketmek akıtılan yaştı acı çekmekti senin uğrunda |