HAİN
Beş adam geldiler...
Birincisi sakallıydı Sarışın ve kararlı Biraz yorgun ama Müthiş inançlı İkincisi uzun boylu Öne eğık yürüyen Sigarayı avucunda gizleyip Derin nefes çeken Üçüncüsü ufak tefek Ses çıkarmadan dinleyen Soru sorulduğunda Ne diyeceğini iyi bilen Dördüncüsü çok çekingen Yağmurluğuna sarınmış Habire yakasını çekiştiren Sanki hep yağmura yakalanmış Beşincisi çok konuşkan Her an bir şey söylüyor Her şeyi çok iyi bilip Lafını hiç saklamıyor Beş adam gittiler... Birincisi sakallıydı En önde gitti Hızlı hızlı yürüdü Kavgada ilk o yitti İkincisi uzun boyluydu Dimdik yürüdü ölüme Sigarası ağzındaydı Vurulup düştüğünde yere Üçüncüsü ufak tefekti Hiç çekinmeden vurdu Uğraşı türkü yaptı Öldüğünde mutluydu Dördüncüsü çok çekingen Yağmurluğunu attığı gibi Saldırdı sakınmadan Vurulup düştü yaprak gibi Beşincisi pek konuşkandı Şöyle fırlar gibi yaptı Herkes ileri atılınca Kendi geride kaldı Beş adam geldiler... Dördü öldü biri kaldı O beşinci vaktini bekleyecek Dört adam daha getirip Yine bir kendi dönecek |