CİNNET
BİRİLERİ DİYORLAR Kİ:
Sazsız beste yaptım çaldım, söyledim Herkes hayran kaldı türküme benim! Yüzünü açmadan kitaplar yuttum Binin ey ahali terkime benim! Serbest şiir yazdım kafiyesi yok Vezin, vurgu, ahenk.. hikayesi yok Ben ki yazdım bundan şahanesi yok Şuara takıldı çarkıma benim! Elbisem dekolte, göğsüm açık az Kısa eteğim iç gıcıklar biraz Ayol!.. Suç bende mi bakışlar kurnaz Bakmazlar milyarlık kürküme benim! Konser versem yer yerinden oynuyor Genç, ihtiyar fıkır fıkır kaynıyor Hayranlarım beni rahat koymuyor Var mı kusur bulan şarkıma benim!? Tiyatro!.. Ah, benden sonra azizim Tükenecek adım gibi eminim. Halk, bir beni bilir, benim seyircim Benim için dolar sirkime benim! Ben isteyim; mektep mabet kapanır “En Büyük Benim” beni herkes tanır Millet bana eşek gibi katlanır Bütün sular dolar arkıma benim. Başkan oldum kaldırımlar rengârenk Evlenene tebrik, ölene çelenk Tak kurdum caddeye, bahçeye çiçek Allah için bakın parkıma benim. Siyasette “BEN” varım yusyuvarlak “Türkiye Benimle gurur duyuyor!” bak Nere gitsem alkış, tufan şak, şak, şak Bir bakın ey millet farkıma benim. Benim için birdir hilal ile haç Halk bin yıldır donsuz, taa atadan aç Milyonlar kölem benim, bana muhtaç Döviz, borsa, banka, markıma benim. Türklük de ne imiş, bu çağda böyle Katılmam çağ dışı (!) düşüncelere Medeni ol sövseler de ceddine Ben de sövüyorum ırkıma benim. VE BEN DE DERİM Kİ Ne söylüyor, kurusun ağzım dilim Bunlar bizden değil, bu ben değilim Yetiş imdadıma ey akl-ı selim Işık ol, bir son ver korkuma benim. Bu gidişat değil hayra alamet Korkarım sonumuz olmaz selamet Ya Rab! Bitsin kâbus, bitsin bu cinnet Kudret ver Müslüman Türküme benim!... |