Sen ve ben
Sen
Sakibn ir göldün Ben Bağrında hayat bulan Nazlı mimoza. Ne zaman esse rüzgar Dalgalansa yatağım Kuşlar pike yapsa yapraklarıma Siper olurdun bana. Sen Beni anlatırdın bana Ben seni anlatırdım sana Kah Güler, kah anladık yaşananlara Zamanla küçük mimozalar Filizlendi bağrımızda Büyüdüler, serpildiler Sonra uçtular herbiri bir limana. Soframıda boş kalan sandalyeler Acı verirdi bana Bir yanım yanarken Bir yanım uçuyordu gururla. Sen Üzülme derdin onlar mutlu Biliyordum teselliydi sözlerin Gizli, gizli nemlenirdi gözlerin. Sende gittin katmerlendi özlemım Güler Elmalı . |