BİL.Kaybetme umudunu sevgin biter. Gönlünde olanlar sevmeye yeter. Geçer yılların hayat ihtiyar eder. Kalır geride hurafe acılar keder. Acıların bazen ruha ferahlık verir. Emekçiler devrimciler hep sevilir Fakir yoksullar senin yanına gelir. Canların yoldaşların buna sevinir. Fikrimden döndüremez kimse asla. Bunları bilmelisin gerçek her yaşta. Gidenler gelmezler ağlayarak yasla. Kendini dinler şüpheyle her hasta. Fehmi., Emekçilerin fakirlerin açlığa alışık. Kimseler olmuyor kendisiyle barışık. Olmalı insanlar kalbe doğan bir ışık. Umudum kalmadı bil her şey karışık. |