Göç eyledi bizim köyün gülleri
Hepsinin hal hatır soruşu vardı
Herkesin kendine göre halleri
Hepsinin kendince bir işi vardı

Evden çıkar çıkmaz köprü geçerdi
Dan yüzü varıp da cami açardı
Müezzin olup da hutbe seçerdi
Savaşın imamla yarışı vardı

Deşti samanları yıgdı sapıda
Emekleri vardır kerpiç yapıda
Durup dinlenipde bütün kapıda
Hüseyinin çamur karışı vardı

Koyunu kuzuyu önüne katıp
Eşegin sıtına heybeyi atıp
Şöyle putalıgın yolunu tutup
Fakının ovaya varışı vardı.

Nerde dum dum duysa orda biterdi
Çalgıcı yanında mesken tutardı
Şu işi tut demek ona yeterdi
Halilin boynunu kırışı vardı

Konu komşuya ugrardı sıradan
Başında çekisi vardı karadan
Kar, tipide Neşetlerin aradan
Keziban halamın gelişi vardı

Her gün köy içine varır gelirdi
Denen ısmarıcı alır gelirdi
Olmayanı bile bulur gelirdi
Emmoglunun yolda duruşu vardı

Sırayı gözleyen ölüm bir gerçek
Nicelere gelmiş daha gelecek
Aglarken gerideki iç çekerek
Gidenin topragı sarışı vardı

Akıbeti aynı fani kulların
Böyleyimiş hali yalan dünyanın
Ölmeden öncede köylü Hülyanın
Hepsini kaleme alışı vardı
Hülya Ekşi