Yıllarca dolaştım, gurbet elinde,
Kederimi sattım, alan olmadı.
Gördüm ki herbirşey, kendi elinde,
Derdime bir çare, bulan olmadı.

Bir düzen kurulmuş, anlaması güç.
Fetvayı veriyor, kimde ise güç.
Kimseler demiyor, benim yol hörgüç.
Haktan yana gittim, gelen olmadı.

Çalanın çırpanın, cebi dolmadı.
Doğruyu söyleyen, biri kalmadı.
Ölüme çareyi, kimse bulmadı.
Dünyada çakılı, kalan olmadı.

Bayram da olsak da, durumlar vahim.
Durup duruyorken, ederiz vehim.
Yapalım desek de, Sıla-i rahim.
Rızamıza bakıp, salan olmadı.

Biz’in yerine ben, koyduk koyalı.
Komşumuz aç iken, doyduk doyalı.
Yaptığımız hayrı, saydık sayalı.
Fakirle ekmeği, dilen olmadı.

Akif’im nedendir, bu kadar keder.
Ağları örecek, elbette kader.
Bu gerçeği sana, öğretti peder.
Ecelinden önce, ölen olmadı.

13.05.2021
Mehmet Akif KÖSE