KOKU
Gülü, nergisi kokladım, papatya ve karanfili de.
Ne aklımı başımdan alan kolonya çiçeği kaldı, ne de fazla içtiğimde beni sarhoş eden rakıdaki  anason kokusu, bí- tamam aldım cümle kokuları dünyadan...

Sevgilinin diri göğüslerinde, ayva çili tüylerinde kokladım afrodizyakı, ve sulusepken bahar yağmurlarından sonra hissettim toprağın kokusunu.

Yeni doğmuş bir bebeğin öptüğüm yanağındaydı anasından emdiği sütün kokusu, hissettim bunları, cümlesini hissettim.

Hınzırca, asi ce ve yaramazlıkla tırmandığım menengiç ağacından, topladığım meyvelerin rayihasını, dağlarda ve yamaçlarda sürgün sürmüş taze kekiklerin aromasını, mahsereden yeni sızılmış zeytinyağına bandığım ekmeğin kekremsi ve hoş kokusunu da...

Karagözlünün saçlarına, ceviz yapraklarıyla sürdüğü kara kınanın, beliğine günlerce sinen o baş döndüren  kokusunu, Danyal peygamberin türbesinde ettiğin duadan sonra duyduğun o misk ve anber kokusunu...

Bì - tamam cümlesini hissettim...

Fakat!..
Bulamıyorum Anne!..
Bulamıyorum!..
Bulamıyorum sana sarılırırken hissettiğim o kokuyu.
Bulamıyorum seni!..
Anneler günün kutlu olsun, Anne...
Anneler gününüz kutlu olsun, Anneler...

Arif Sami İğde