BİR GÜN TÜKENECEK YÂR'E ÖMRÜM
Efkarlıyım bu gün dostllar, estiriyor poyraz yeli,
Günler kayar göz önümde, akar yine gözüm seli. Gecelerin dergahında , misafirim işte dostlar, Hiç peşimi bırakmıyor, yardan yana olan yaslar. Her ahını çekişimde, için için ağlar gözüm, Günden güne eriyerek, kalmadı ki inan gücüm. Kara kader git başımdan, hep solgundur gülmez yüzüm, Hep peşimde dolanıyor, bahtıma hiç geçmez sözüm. Yüreğimde yanan acı, sızılarım gitmez neden, Ona kalbim çok yaralı, şu hasretim bitmez neden? Ben vuslatı beklemekten, yollarını gözlemekten, Durup durup ağlar gözüm, yüreğimi közlemekten . Baharlarım tükenirken, bahçemdeki güller soldu, Akşamları ağlar gözüm, yüreğim hep acı doldu. Neden kara kader bana, bir gün bile yüzün gülmez , Yârim için delirirken. gel desem de neden gelmez? Yâr’e başım bağladıkça , ömrüm ona talan oldu, Yâr verdiğin tüm sözlerin, gördüm ki, hep yalan oldu. Bak güllerin yaprağında, al yüreğin akan kanı, Sultanların sultanının, tükenecek bir gün canı. ADALETİN SESİ 5-8-2008 |
kaleminiz daim olsun