meloni
Yaklaştım pencere kenarına
Aralayıp perdeyi hafiften Işıkları sönük şehre bir göz attım Gece kara çarşafını örtmüş evlerin üstünü Sokak ve caddeler belli belirsiz Karanlıkta gitgide uzaklaşan ritimli iki ayak sesi Kırıtarak biraz da utanfaç hafif gülüşmeler gecenin sessizliğini bozuyor Ah meloni Bir sigara yaktırdınya Beynimin kaldırımları topuk seslerile inliyor O ne keskin koku sanırsın yürüyen gül bahçesi Buralardan bir sen geçerken kokar böylesi güzel Ne vardı bırakıp da gidecek Oldu mu şimdi? O kadar yalvardım Dil döktüm fayda etmedi Bari giderken bizi götürmeseydin Kuru ağaçtan farkım yok Ne altında gölgeleneceğim Ne süzgarda sığınacağım Düşmemek için Tutunacak dalım Hayat ağacım yok artık Bekliyorum dönmeyeceğini bile bile Gözlerimi kapıya iliştirdim Belki yeminini bozarsın diye Özledim işte Seviyorum işte Dönsene hayırsız dönsene Ne vardı bu kadar körkütük küsüp gidecek |
seviyorum işte
dönsene hayırsız dönsene
ne vardı bu kadar körkütük küsüp gidecek
keyif verdiniz
tebrikler
selam sevgi ve saygılar