Annem II
Annem II
sana daha önce şiir yazmıştım bir tane şiir sana yetmez biliyorum seni yazmak istemiyorum içim acıyor ve acılarım tazeleniyor her defasında on dört çocuk nasıl, nasıl baş ettin demiyorum nasıl taşıdın nasıl her sene sene seneyi bağlamdan o yoksullukta evet on biri hayatta kaldı diyeceksin az mı, masum kahkahalarına karışan yarı utanç saklamaların -e köy işte bizim buralar böyle deyip savuşturdun beni birde o karda kışta ve hasta her doğumda tahta üstünde insan koşulu kızaklarda şehre taşınarak ve yine ve yine aklımın hiç almadığı günahlar sayarak mekanın cennet olsun dilerim oralarda güller içindesin Ahmet Coşkun |