GÜNEŞ GÜLÜ

Külün ateşini közünden aldım
Kül ekip bastırdım yanan yanıma
Gönül ateşini gözünden aldım
Güneş olup geldin girdin canıma

Su içinde ateş yanar mı yanar
Tuz içinde ateş söner mi söner
Gönül tuz gölüne döner mi döner
Suda ateş olup girdin kanıma

Hiç bir güneş böyle derin yakmadı
Ateş olup gözden kâlbe akmadı
Yağmur şimşek çakıp çöl bırakmadı
Aşk ile sağanak girdin kanıma

Akşam oldu derin ufku gözledim
Tutuştu gönlümde güneş gözlerin
Gül kurusu bulut bulut özlemim
Gece düşlerimde girdin koynuma

***

Ayabakan günebakan çiçeğim
Sevdi ise gönül nasıl geçeyim
Doldur badesini aşkın içeyim
Kâdehte gül olup girdin kanıma

Aşkın ateşini sen gel benden sor
Gönlümün eşini aya güne yor
Sever iken gönül ayrılmak ne zor
Güneşte gül olup girdin kanıma

Güneşin gülünü günden sayan var
Çölün ortasında göller savanlar
Ahu maral gazal gözü ceylan yâr
Cana canan olup girdin kanıma

Aktaş’a ne büyük bir ateş verdin
Aşkla kainatı gönlüme serdin
Ayrı düşsek bile bitmedi derdin
Yolumda gül olup geldin yanıma

Şaban AKTAŞ
06.05.2021 - 19.30