GÖRMEYE GEL
Hüzün düştü bu gece hayallerime
Eklendi acılarım dertlerime Dolandı yağmur yüklü kara bulutlar üzerime Yağmur ol da gönül evime yağmaya gel Gözünü kaşından sakınırım Seni düşümden kıskanırım Yanımda olmasan da nefesine alışırım Turnalarla uçta sensizliğimi görmeye gel Kavuşmak bize artık ırak Gözüme diyorum artık Vuslatı bırak Gönül evim harab... Düşe girde yaralarımı sarmaya gel Kanadım sevdaya değdi Gönül Ondan önce terk edilmiş bahçeydi Geceler virane umutlar ise bilmeceydi Kalemime mürekkep olda gönül sayfam... Görmeye gel Şerif idim mecnuna döndüm Yanan ateşken aşkın ile söndüm Bir Vuslatı birde ayrılığı gördüm Aşkına köz iken kül olmadan... Görmeye gel |