AFTÂB
Durunca kalbim kelam gelmez akla
Gözler özlü sözle yana yakıla Mesafe tanımaz söyler halimi Şüphe yok bu bakış saf ve samimi Resimler çizdim buğulu aynama Şekil farklıydı mana aynı ama İki damla isyanım var yüce Rab Ben Ebu Cehil O âlime aftâb Rotasız yelkensiz çıktım yollara Yıldızım oluver bulayım kara Güneş tepede diker gözlerini Kuduz deniz yalar köpüklerini Mecnun’un oldum bu mavi çöllerde İbrahim Figen |
Şekil farklıydı mana aynı ama
İki damla isyanım var yüce Rab
Ben Ebu Cehil O âlime aftâb
Bu ne güzellik. Güzel bir şiir okudum gün ortasında. Kutlarım.