30
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2376
Okunma
Üstadım Cemal Safi’ye ithaf edilmiştir
Varlığım âşikar ezelden beri
Âşina olanı dile düşürdüm
İnsafım görse de yaktığım yeri
Yananın bağrına çile düşürdüm
Kûn ile lütfetti Hak kararını
Uğruma yarattı bütün varını
Zatıyla tecelli eden nurunu
Muhammed isimli kula düşürdüm
İnceltip, yücelttim;canlı cansızı
Kimine gam verdim kimine sızı
Bülbülün geçmedi goncaya nazı
Yaralı gönlünü güle düşürdüm
Semasıyla sarıyorken herkesi
Arşı aştı Mevlana’nın ’Gel’ sesi
Üfledikçe şeb-i arus bestesi
Ney-i nalanına sıla düşürdüm
Yunus’um nefsini yerlere serdi
Makam-ı maksuda benimle erdi
Sırtına yükledim dağ gibi derdi
Aklın ermediği hale düşürdüm
Nihandır nâdana aşığın hali
Sivas’ta varmıdır başka emsali
Gece gündüz giden yolcu misali
Veysel’i ince bir yola düşürdüm
Fuzuliden, Reyhani’ye, Baki’ye
Kayda geçti onca mısra, kafiye
Pir Sultan Abdal’dan Cemal Safi’ye
Mührümü hünerli ele düşürdüm
Tutkun DURUKAN
5.0
100% (2)