Yalnız Adam
Zemheriydi, geceydi bilmem kaçtı saat
Bir ben vardım sokaklarda, birde köpekler. Kimsesizlerdi benim gibi, Belki de mülteciydik şu hayat da Benimdi aslında sokaklar ben ise firari. Uzun uzadık gecelere sığındım bir zaman Gün aymaz, dakikalar dururda saatler geçmez. Sırtım da bir kamburdur hayat. Ve delik deşik kan revan. Doğduğum güne mi kahredeyim, Hançeri vuran ele mi? Deli sorular Aklım da nedenler, niçindiler. Ben mi soytarıyım? Yoksa içimde ki yaşlar mı? asil. Neyin ağlamasıydı bu gülüşler Benmiydim ruhsuz? Katilimiydi yoksa gömdüklerim. Adressiz bir mektup cevapsız bilmeceyimdir aslın da. 08.04.2021 ümit BALABAN |