Yâd
Göçtü içimdeki kervan dost bildiğim hep yâd oldu
Sükut içre göğe çıkan dilimdeki feryâd oldu Yapraklarım susuz kaldı bağbanına hasretinden Vefa dünyayı terketti kalan ömür berbâd oldu Hakikatin kıyl’u kâli ne Şirin ne Ferhâd oldu Devir gözyaşı mabedi yahut hıçkırık ayini Hangi yakamdan asılsa yalnızlığım dilşâd oldu Zehir diye içtim ânı zaman dilde son tad oldu Kırdım kalemin boynunu bitti derdin şehrayini Dudakta kalan yalnızca iki harfli bir ad oldu Hu... |