1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
578
Okunma
İnce zarif dalları arasında çiçekler açar
Zamandan meftun, göğsü güneşe dönük
ayakları pınarlar da gezen
gece ay ışığından beslenir,yıldızlar serper sevdiklerine karanlığa inat
Ceylanlar otlar gölgesinde, gölgesinden habersiz
yaprak döker her sonbahar can verir canlar ardında, düşen her yaprakta
Baharda çiğler düşer yapraklarına
açan tomurcuklarına
Yeniden yeniden can verir damarlarından tomurcuklarına,tenine dokunan
yosunlara, sarmaşıklara
Başını kaldırmış semaya, ayakları yedi kat toprakta
Rüzgara baş tutar fırtınalar kopsa da
yıldırımlar düşse de silkinir sevdikleri için
Karanlık çökünce kucak açar mavi kuşlar konar dallarına
Yıldız çiçeği gibi parlar gözleri umut verir
yeni filizlenen tohumlara... Kadın
S.Atalay
