Vardım Ki Yurdundan (Şair Zihni'ye nazire )Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Vardım ki yurdundan ayağ göçürmüş
Yavru gitmiş ıssız kalmış otağı Camlar şikest olmuş meyler dökülmüş Sakiler meclisten çekmiş ayağı Hangi dağda bulsam ben o maralı Hangi yerde görsem çeşm-i gazali Avcılardan kaçmış ceylan misali Göçmüş dağdan dağa yoktur durağı Laleyi sümbülü gülü har almış Zevk u şevk ehlini ah u zar almış Süleyman tahtını sanki mar almış Gama tebdil olmuş ülfetin çağı Zihni dert elinden her zaman ağlar Sordum ki bağ ağlar bağ u ban ağlar Sümbüller perişan güller kan ağlar Şeyda bülbül terk edeli bu bağı ....Şair Zihni "Vardım ki yurdundan ayağ göçürmüş" Sıvası dökülmüş tütmez ocağı Bahçesi târumar rüzgâr uçurmuş Sâki doldur hele çile çerâğı Baykuş yuva yapmış yâr hanesine Felek hançer vurmuş yâr sinesine Lale sümbül dönmüş hâr danesine Gör nice zulümdür ceylan uzağı Yıkıldı ömrümün gönül hisârı Ağlayıp gezerim ben zârı zârı Muhannet düşürdü başıma karı Kurudu bahtımın dili dudağı Gâm ehli cihânda hicrâna duçâr Yaradan bırakmaz kulunu naçâr Makberî kafesten kuş deyu uçar Ervâh-ı alemdir vuslat yatağı __________Makberî |