Ceylan
Boynu bükük yaşadı
Garip kaderini Coşkulu akmadı hayatı Aşk denilen kıralın Zalim tahtını yıkamadı Bir türlü yaralı Yüreği arasada ara sıra Sıcağı ana Kucağı Garip kaderini yıkamadı Sonunda aşk denen İlete isyan etti İlk darbeyi sessizce felek Vurmuştu mutluluk beklerken Zaman durmuştu Yığınla toprak dolmuştu hayelerine. Gül. |