ÇOCUK KALSAYDIK
ÇOCUK KALSAYDIK
Keşke hep cocuk kalsaydik Dilimizde sarkılar olsaydı Minik kalplerimizde sevgi Baharı koklasaydık İçre icre Cemreyi çekseydik içimize Doya doya Hep çocuksu sevinclerimiz kalsaydi Ve kahkaha dolusu gülmelerimiz Gamzeli yanaklarımızda Hic büyümeseydik Bu kadar kırıp döker miydik acaba Sevebileceğimiz her şeyi Geriye bizden bir sey kalırdı Hic olmazsa Hic büyümeseydik keşke Severdik o zaman Doğayı, insanı, hayvanı, aşkı Güzel olan ne varsa hayata dair Sımsıkı tutunurduk ona Zarar vermezdik böyle Nefes aldığımız hiçbir şeye Hiçbir güzelliğe Tüfek icat oldu ,mertlik bozuldu Çocuklar büyük oldu, dostluk bozuldu Sevgiye doğaya, aşka Kıymetin de bir önemi kalmadı Göze göz Dişe diş Kıyasıya bir mücadele Ne kazananı belli ne kaybedeni Yerli yersiz çesmekeş bir devşirme Güçlülerin güçsüzleri ezip gectiği Dünya hep çocuk kalsaydı keşke Kanat çırpsaydık Sevgiye,güzelliğe ve de iyiye Hep cocuk kalsaydık keşke PINAR DOLUDENİZ |