Orman Uğultuları!
Çınladı sessizliğim
Ormanın kuytusunda Çamların dallarında Çığlıklandi kuşlar Serçeler ürktü acı yankıda Uçuştular uçsuz bucaksız Mavi semaya Mahsunluk çöktü Başımı eğip Basladım adımlarımı saymaya Anılarım beni rahat bırakın Dizilmeyin yol boyunca Yürüyorum ağaçların altında Gölgen neden yanımda hâlâ Kaybettiğim umutlarımla Orman Uğultuları Ruhuma yansıdı Kalmak istedim baş başa Sarhos eden bu yeşil Tabloyla Lavanta kekik çamların Mis kokulari İçimi yakarken Boğuldum zaten Birde senin yangınında Gözü yaşlı NISAN Söndürsede bu ateşi Küllerinden doğmasana Ağaçlar çiçekler kuşlar Yemin ettirdi Yaşadığımız güzel günlerin Hatirina Adını sayıklatma bana ! Oya Gedik Anilar |