UYAN GAFLETTEN
Cahildim dünyaya geldim geleli
Çektim acı ile harmanlanmış kahrı Yarama merhem diye sürdüm derdi Uyan cahil ömrüm gafletten Acılarımı benden aldılar Pazara, Pazar dolaştırıp yine bana sattılar Muradım diye ayrılığı önüme sundular Kör kaderim uyan gafletten uyan Sinem de onca derdi saklarım Gönlüm yaralı dermanım ararım Görmeden geldi geçti gençlik çağlarım Yeşermeden de kurudu umut bağlarım Beden toprağa düşmeden uyan ey ömrüm gafletten Bağırırım acımdan beni kimseler duymaz Gönül yangın yeri bir su serpenim olmaz Har olur yanarda külün gören bulunmaz Gönül köz olmadan uyan derdim gafletten uyan Şerif’im oldum mecnun İşgüzarlığımdan sanırım belamı buldum Sevdaya yalın ayak koşmaktan yoruldum Uyan ey kötü kaderim uyan gafletten |